تئاتر فجر| «صدا یا»؛ شیزوفرنی جمعی

تلاش برای اثبات گفتارها، گفتار گذشته در مقابل روایت امروزی آن هم توسط یک بدن، یک هویت و یک سوژه اما در دو زمان، مفهوم نمایش «صدا یا» را تشکیل می دهد.

- خبرگزاری فارس ـ گروه تئاتر: بعد از اجرای نمایش اعلامِ وَ در تالار ناصر خسرو که به پاییز نود و شش مربوط می شد، علیرضا ایزدی این بار با نمایش صدا یا در بخش دیگر گونه های اجرایی جشنواره فجر شرکت کرده است.

روایتی از یک شخصیت شیزوفرن که ادعا دارد هر شب کمی بعد از نیمه شب صدایی از خارج خانه می شنود که گویی شبیه صدای انسان است.

اجراگر مدعی است که به مرور حجم و کیفیت صدا بالا رفته و هراس او شدت می یابد.

اجراگر را می توان سوژه تک افتاده ای دانست که در یک اتمسفر اتمیزه شده زندگی می کند و حدود چهار سال پیش از تهران به یکی از شهرستان های کوچک نقل مکان کرده و زندگی خود را با اشتغال به مغازه داری و مصاحبت با مردمان محلی گذرانده است.

از همان ابتدا که اجراگر اذعان می کند تصویری که تماشاگران از طریق ویدئو پروجکشن در حال تماشا کردن هستند خود او و مربوط به چهار سال پیش است، استراتژی اجرا نمایان می شود.

یعنی همان مسئله هویت و بحرانی شدن بازنمایی آن: من دیروز در مواجهه با من امروز.

تلاش برای اثبات گفتارها، گفتار گذشته در مقابل روایت امروزی آن هم توسط یک بدن، یک هویت و یک سوژه اما در دو زمان.